Met ap-arte groet

Natuurlijk sluit ik mijn ogen niet voor de angst en zorgen die door het coronavirus worden veroorzaakt. Maar wanneer ik rond kijk zie ik ook kinderen tekeningen maken voor mensen die de straat niet op kunnen of durven. Jongeren, vrij van school, spontaan boodschappen doen voor ouderen. Studenten die geen colleges kunnen volgen, kinderen opvangen van ouders met vitale beroepen. Gepensioneerde verpleegkundigen vrijwillig de draad weer oppakken om hun jongere collega's met raad en daad bij te staan. Een supermarkteigenaar gratis appelflappen bezorgen bij verpleeghuisbewoners. Horeca-ondernemers hun ingekochte eten doneren aan de voedselbank of bereiden voor anderen die dat volgens hen 'verdienen'. Kwekers bloemen bezorgen bij ziekenhuizen als fleurige dank voor de inzet van het personeel. Deelnemers aan het nationaal applaus voor alle verzorgenden en aan het nationaal gebed voor iedereen. Dat doen zij niet voor zichzelf maar voor anderen. Voor ons. What's in it 4us?

Nu het alledaagse leven minder vanzelfsprekende kanten kent, worden mensen kennelijk creatiever in het bedenken van oplossingen voor zichzelf én voor anderen. Ze verzinnen dingen waaraan ze nooit eerder hebben gedacht of die ze nog niet eerder hebben gedaan. Hoe bijzonder is dat?! Misschien is God wel dichterbij en meer met hun lot begaan dan zij denken...

Ik geloof dat mensen goed doen omdat God goed doet. Als me iets de afgelopen dagen duidelijk is geworden, dan is dat het wel. Hij leeft in ieder mens. Zelfs als mensen dat niet of nauwelijks beseffen. Daaraan moest ik denken toen ik de kinderen, jongeren, studenten en al die andere prachtmensen zag die de fysieke of mentale pijn, teleurstelling of verdriet van hun medemensen op de een of andere manier verzachtten. En ja, er zijn én worden ook mensen genezen van corona. God is 4us!